İşsizlik

İşsizlikle geçen günlerim ;

Her gün insanların sorduğu soru şu oluyor; İş buldun mu Oğuzhan?
Aradın mı Oğuzhan? Ne yapacaksın bu yaz? 

Tamam çalışmamayı ben de istemiyorum. Ama bir de benim açımdan düşünün. Öğrenciyi işe almayı kimse istemiyor. 2-3 ay çalışayım diyorsun adam direkt kapıyı gösteriyor. Tüm hısım akrabamın papağan gibi söylediği bir diğer söz ise şu: E madem öyle öğrenci olduğunu söyleme! Ne olacak babanın işyeri mi sanki?

Burada benim karakterim mi çekingenliğim mi giriyor bilmem ama ben yalan söyleyerek işe falan giremem. Adama diyeceğim abi işsizim iş arıyorum. Öğrenci misin? Hayır abi değilim. Gel başla evraklarını hazırla dese... Ve çalıştım varsaysam... 

Ne olacak okula gitme vaktim gelince. Abi ben ayrılıyorum işten. Sebep ? Okulum var. Hani öğrenci değildin? öyle gerekti abi. 

Ben böyle bir insan değilim. Gidip yalan söyleyip bir işe gireceksem baştan işsiz kalırım daha iyidir. 
Canım çok sıkılıyor artık. Bunaldım. Her bir yandan sanki çalışmadığım için laf yiyorum. Psikolojim bozuldu 1-2 ayda. Yok arkadaş işte dönemlik adam çalıştırmıyor şerefsizler. Napayım zorla mı gireyim işe ? Mafya tutup mu başvurayım?

Almazlarsa almazlar napalım. Her gün iş araya araya kafayı yemek üzereyim zaten. Verecekleri asgari ücret anasını satayım sanki dükkana ortak oluyoruz! 

İşe alacak varsa beni arasın 0507 294 1084 
Teşekkürler okuduysanız. Ki onu da zannetmiyorum .