Her şeyden vazgeçme isteği olur ya hani, imla kurallarından tutun da varoluş sebebinize kadar... Kimsenin dediği umurunuzda olmaz, sabah kalkmalar anlamsızlaşır çünkü uyumazsınız. Gece uyku getirmez hatırlatır.
İşte onu yaşadığınız anda kabullenirsiniz. Ellerinizi açıp ıslanmak, koşa koşa hiçbir yere doğru gitmeye çalışırsınız. Hiç olmak için.
Çünkü hiç; mutluluktur. Hiç, her şeyin hikayesidir. Hiç, her şeyin başıdır, sonudur. Hiç olmadan hiçe koşmadan hayatı anlayamayız. Ve gerçekten mutlu olamayız.
Aşk ise hiçliğin başlangıcıdır. Bu yüzden hiç olmaya yakın olanların mutlu olduğu ve son kez üzüldüğü kapıdır aşk. Hiç kimse aşktan sonra ne üzülmüştür ne de hayal kırıklığına uğramıştır. Çünkü aşk bittiği anda gerçekten hiçliğe dalmışsınızdır. Hiçlik başladığı anda ise artık sonsuz mutluluk vardır. Düşünün dünyanın en büyük üzüntüsünü yaşıyorsunuz. Matematikte 1 her zaman 0'dan büyüktür. O yüzden sonsuz mutluluk yaşıyorsunuz.
Her neyse mantıklı şeyler yazmak isterdim belki ama neden ihtiyacım olsun ki ben yazmadım sizlerde okumadınız .
Hiç işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder